USTAWA z dnia ……………… o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485) wprowadza się następujące zmiany:

 

1) w art. 62 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

 

„4. Nie popełnia przestępstwa określonego w ust. 1 kto posiada w celu leczniczym żywicę lub ziele konopi innych niż włókniste oraz wyciągi, nalewki farmaceutyczne, a także wszystkie inne wyciągi z konopi innych niż włókniste, zgodnie z udokumentowanym zaleceniem lekarza, w ilości nie przekraczającej zapotrzebowania na maksymalnie 90 dni stosowania”;

 

2) w art. 63 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

 

„4. Nie popełnia przestępstwa określonego w ust. 1 kto uprawia w celu leczniczym na własne potrzeby konopie inne niż włókniste, zgodnie z udokumentowanym zaleceniem lekarza, w ilości nie przekraczającej zapotrzebowania na maksymalnie 90 dni stosowania.

 

5. Nie popełnia przestępstwa określonego w ust. 2 kto zbiera w celu leczniczym na własne potrzeby ziele konopi innych niż włókniste, zgodnie z udokumentowanym zaleceniem lekarza, w ilości nie przekraczającej zapotrzebowania na maksymalnie 90 dni stosowania”;

 

3) w załączniku nr 1 do ustawy:

 

w części 4 „Środki odurzające grupy IV-N” skreśla się wiersze: 11 i 17.

 

Art. 2. Ustawi wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.

 

UZASADNIENIE

 

Żywica i ziele konopi wymienione zostały w tabeli I-N ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, co zgodnie z art. 33.1 przesądza o ich zastosowaniu do celów medycznych, (a także przemysłowych i prowadzenia badań). Jednocześnie wpisanie żywicy i ziela konopi do tabeli IV-N przesądza o niemożliwości ich medycznych zastosowań (art. 33.2). Nowelizacja ma na celu usunięcie tej – zapewne niezamierzonej – sprzeczności w legislacji.

 

Ziele i żywica konopi, stosowane w celach terapeutycznych od tysięcy lat, są przedmiotem rosnącego zainteresowania nowoczesnej medycyny i nauki. Coraz więcej badań klinicznych, laboratoryjnych i przypadków kazuistycznych dowodzi ich skuteczności w leczeniu takich chorób jak padaczka, zapalne choroby jelit, jaskra, a także w łagodzeniu przebiegu chorób przewlekłych, jak choroba Altzheimera, SM czy AIDS. Preparaty konopi używane są w terapii bólu i terapii paliatywnej, nadzieję budzą doniesienia o ich antynowotworowych właściwościach. Dlatego też, wiele krajów UE, a także Kanada czy Izrael, oraz 25 stanów USA dopuściło ich używanie w celach medycznych.

 

Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii kryminalizuje i penalizuje wszelkie posiadanie konopi, niezależnie od ich przeznaczenia. Tej sytuacji nie zmienia ani dostępność na rynku jednego produkowanego z marihuany leku na SM (zwłaszcza, że koszt miesięcznej terapii sięga 3-4 tys.), ani trójstopniowa procedura tzw. importu docelowego, z której skorzystało zaledwie kilkanaście osób.

 

Wiadomości o właściwościach leczniczych konopi, często przesadzone, krążą po internecie. Chorzy i ich bliscy podejmują próby zdobycia marihuany i jej pochodnych poprzez zakup na czarnym rynku, nielegalny przywóz z zagranicy lub nielegalną hodowlę. Narażają się na odpowiedzialność karną i stymulują rozwój podziemnego obrotu i nielegalnej produkcji.

 

Polityka zakazu jest niezrozumiała dla opinii publicznej. Jak wynika z sondażu PBS z 3-5 lipca, 68 proc. Polaków uważa, że prawo powinno zezwalać na używanie marihuany w leczeniu, przy czym 42 proc. opowiada się za jej dopuszczeniem wyłącznie ze wskazania lekarskiego, a 26 proc. – bez żadnych ograniczeń. Tylko 18 proc. jest zdania, że powinna być zakazana w leczeniu.

 

W wyroku z 4 listopada 2014 roku (sygn. akt SK 55/13) Trybunał Konstytucyjny potwierdził słuszność sankcjonowania zakazu uprawy konopi i posiadania marihuany co do zasady. TK uznał jednak, że „w świetle aktualnych badań naukowych marihuana może być wykorzystywana w celach medycznych, zwłaszcza w przypadku łagodzenia negatywnych objawów chemioterapii stosowanej w chorobach nowotworowych (…) Na tym tle ujawnia się niespójność regulacji mających na celu realizację prawa do ochrony zdrowia (ar. 68 ust. 1 Konstytucji)”. TK podkreślił. Że „z punktu widzenia określonej grupy obywateli korzystających ze świadczeń opieki zdrowotnej, dopuszczenie medycznego wykorzystywania marihuany wymaga rozważenia z uwagi na terapeutyczną przydatność marihuany w pewnych stanach chorobowych”.

 

TK zwrócił też uwagę, że możliwe jest używanie marihuany do celów medycznych, o ile została przywieziona z zagranicy, co pogłębia to niespójność między celami ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii a celami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej. W ustnym uzasadnieniu wyroku TK sędzia Piotr Tuleja stwierdził, że „brak uzasadnienia dla zakazu posiadania marihuany, gdy jest to uzasadnione względami medycznymi np. leczenia w stanach terminalnych”.

 

Postanowieniem sygnalizacyjnym z 17 marca (sygn.akt S 3/15) TK „przedstawił Sejmowi RP uwagi dotyczące celowości podjęcia działań ustawodawczych, zmierzających do uregulowania kwestii medycznego wykorzystania marihuany”. TK wezwał Sejm do „zharmonizowania regulacji urzeczywistniających deklarowane przez ustawodawcę cele w taki sposób, by w analizowanym zakresie realizacja jednego z nich [przeciwdziałaniu narkomanii] nie prowadziła do całkowitego wykluczenia realizacji drugiego celu [ochrony zdrowia]”.

 

Także dyrektor Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii stwierdził, że „ ludzie, którzy cierpią na różnego rodzaju choroby, a dla których pomocą mogą być produkty bazujące na marihuanie, powinni mieć do nich dostęp. Nie powinniśmy się kierować żadną ideologią, czy przekonaniami, tylko dobrem pacjenta”.

 

      

Postaw nam kawę
Postaw mi kawę na buycoffee.to
0 Komentarzy

Napisz komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

Sadzić, Palić, Zalegalizować! | WolneKonopie.org © 2021 - Made on blunt. - underground: BTC: 17NmuD6sAUWSMaRREHMhdavVu4pse2U5Vh ETH: 0xb8e9b131bc5a3e06e3a87ad319f5e5b9b1f9ed16
lub

Zaloguj się używając swojego loginu i hasła

Nie pamiętasz hasła ?

Skip to content