Podstawowym czynnikiem decydującym o przyszłości produkcji konopi w Polsce będzie zdolność do poprawy konkurencyjności polskiego przemysłu konopnego, a przede wszystkim:
- innowacyjność i zdolność reagowania producentów przetwarzających włókno konopne na zmieniające się oczekiwania odbiorców;
- zdolność do wprowadzania nowych technologii obróbki włókien łykowych i ich przygotowania do przędzenia, aby można było je stosować
w różnych systemach przędzenia; - poprawa jakości produkowanego włókna, a zwłaszcza jego pocienienie, zwiększenie udziału włókien długich w strukturze oraz zapewnienie dostaw dużych partii jednorodnego surowca.
Są to podstawowe czynniki, bez których zwiększenie eksportu na coraz bardziej wymagające rynki nie jest możliwe, a zapotrzebowanie na włókno konopne na świecie i w Polsce rośnie, ponieważ:
- w wielu rejonach świata następuje rozwój cywilizacyjny i wzrost dobrobytu (zwłaszcza na Dalekim Wschodzie oraz w Europie Środkowej
i Wschodniej) wraz z przyspieszeniem rozwoju gospodarczego. Do takich rejonów należy także Polska; - rozwój badań nad nowymi technologiami obróbki i przygotowania wstępnego, umożliwiającymi wykorzystanie różnych systemów przędzenia konopi, poszerza znacznie zakres jego wykorzystania;
- zwiększa się zainteresowanie wykorzystaniem włókien naturalnych do celów technicznych przede wszystkim ze względu na wzrost świadomości ekologicznej społeczeństw i rosnący nacisk na ochronę środowiska jako podstawy rozwoju cywilizacji.
Warunki do rozwoju produkcji konopnej w Polsce są dobre, często lepsze niż w wielu innych krajach europejskich. Niskie ceny ziemi, niska cena pracy najemnej, duża dostępność ziemi dla uprawiania konopi oraz brak zanieczyszczenia gleb azotem, metalami ciężkimi( na takich glebach konopie również przeciwieństwie do innych roślin mogą również rosnąć) i innymi związkami oraz stosunkowo niskie zanieczyszczenie ogólne i przyjazne warunki klimatyczne powodują dobre warunki dla prawidłowego przebiegu uprawy w naszym kraju.
Ostatnio powróciło zainteresowanie uprawą konopi. Powstały nowe firmy, które rozpoczęły działalność w zakresie kontraktacji i tworzenia bazy przetwórczej. Efektem działalności tychże firm jest wzrost areału uprawy z 80 ha w 2003 r. do ok. 1000 ha w roku bieżącym głównie dzięki doskonałym krajowym odmianom Białobrzeskie, Beniko i Silesja.
Olbrzymią szansą dla wzrostu upraw konopnych jest ograniczenie nakładów na nawożenie i poprawę agrotechniki tworząc i ulepszając nowe odmiany konopi. Dobre zaopatrzenie rolnika w środki produkcji ( maszyny i urządzenia, nawozy itp. Itd.) a zwłaszcza dobre wykształcenie, które pozwoliłoby posługiwać się nowoczesną technologią oraz pomogłoby w podejmowaniu odpowiednich decyzji.
Aby poprawić stan obecny uprawy konopi w Polce należy wprowadzić odpowiednie przepisy prawne regulujące uprawę tego gatunku.
Takie aspekty prawne pojawiły się wraz z powstaniem nowej ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii 29 Lipca 2005 r. Politycy w końcu nauczyli się rozróżniać konopie siewne od indyjskich i wprowadzili do nowej ustawy nowe możliwości rozwoju przemysłu konopnego. Warto zaznaczyć, że przed tą ustawą konopie można było uprawiać tylko na potrzeby przemysłu odzieżowego
i nasiennictwa a teraz istnieje niemalże nieograniczona możliwość wykorzystania materiału konopnego.
Następnym aspektem, bez którego prowadzenie uprawy jest bardzo trudne jest opracowanie krajowego planu rozwoju produkcji roślin przemysłowych i kierunków ich wykorzystania także na cele alternatywne.
Aby uprawa konopi stała się bardziej perspektywiczna należy ustalić najpierw rozmieszczenie rejonów uprawy i prawidłowe rozmieszczenie zakładów przetwórczych, kontraktacje, warunki udzielania kredytów bankowych, instruktaż i szkolenia rolnicze.
Dzięki temu między innymi lepiej wykorzystamy siłę roboczą, zmniejszymy koszty magazynowania oraz transportu oraz straty w czasie przechowywania. Należy zwrócić uwagę na zsynchronizowanie wielkości obszaru plantacji z możliwościami przerobowymi zakładu roszarniczego. Do rozwoju uprawy przyczyni się również powstanie nowych roszarń i zakładów przetwórczych słomy jak i włókna konopnego.
Mimo wzrostu liczba roszarń konopnych w dalszym ciągu jest dużo mniejsza niż np. liczba zakładów przerabiających konopie, co powoduje w przypadku nadmiernych plonów, bądź niekontrolowanego powiększenia plantacji, że masa słomy konopnej nie będzie mogła być przerobiona w zakładzie sąsiednim i trzeba transportować ją na duże odległości, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Aby móc wykorzystywać plantacje konopne w pełni musi powstać Celulozownia (w 2006 ma się rozpocząć budowa w zachodniopomorskiem), w której produkowano by papier z konopi dużo trwalszy, wydajniejszy i tańszy w produkcji od papieru drzewnego.
Doskonałe właściwości włókna konopnego otwarły drogę wykorzystania tej rośliny w nowym stuleciu. Zaczęto zwracać uwagę na coraz baczniejszą ochronę środowiska naturalnego, co spowodowało gwałtowny wzrost zapotrzebowania na produkty konopne na całym świecie, który w efekcie zwiększył powierzchnię upraw w krajach Unii Europejskiej z 2.762 ha w 1989 r. do 22000 ha w 1997 r. Według prognoz Instytutu Nova w dalszym ciągu przewiduje się wzrost powierzchni upraw konopi, który w najbliższych latach osiągnie wielkość 26 – 32 tys ha.
Istotnymi czynnikami, które wpływają na jakość i obecny jak i przyszły stan upraw konopi w Polsce są dopłaty dla przetwórców produktów konopnych. W UE oprócz producentów słomy konopnej wspierani są pierwsi przetwórcy konopi. Między innymi wyróżnia się dopłaty do włókna krótkiego lnu i konopi. Jednakże, aby pozyskiwane włókno krótkie było wysokiej jakości uzależniono wypłatę dotacji dla przetwórców od ilości zanieczyszczeń, które to włókno posiada.
I tak włókno krótkie konopne kwalifikuje się do wsparcia tylko, jeśli zawiera nie więcej niż 7,5% zanieczyszczeń. Dla zapewnienia racjonalnego poziomu produkcji włókna długiego i krótkiego w poszczególnych państwach członkowskich wprowadzono tzw. maksymalne gwarantowane ilości dla włókna długiego i krótkiego, czyli inaczej mówiąc kwoty produkcyjne na włókno produkowane w UE.
Kwoty te rozdzielono następnie na poszczególne państwa członkowskie. Przy ustalaniu kwot brano pod uwagę średnie powierzchnie upraw konopi w UE z ostatnich lat odzwierciedlające faktyczne wielkości obszarów produkcyjnych pomnożonych przez średnią wydajność włókna osiąganą z ha. W wyniku prowadzonych negocjacji Polska uzyskała kwotę na poziomie 1386 ton włókna ogółem w tym 924 tony włókna długiego lnianego i 462 tony włókna krótkiego lnianego i konopnego.
Dopuszczalny jest transfer słomy włóknistej z jednego państwa do drugiego w celu jej przetworzenia. Państwa członkowskie mogą również dokonywać konwersji włókna krótkiego na długie. Wykorzystuje się do tego specjalny przelicznik stanowiący odpowiednik l tony włókna długiego lnu na 2,2 tony włókna krótkiego lnianego lub konopnego. 
Gospodarstwa rolne, w których uprawia się konopie w przypadku spełnienia odpowiednich wymagań będą mogły dodatkowo skorzystać z pomocy na zasadach ogólnych w ramach PROW( Plan Rozwoju Obszarów Wiejskich) podejmowane będą w Polsce następujące działania:
– wsparcie dla gospodarstw położonych na obszarach o niekorzystnych warunkach
gospodarowania (LFA).
– wcześniejsze emerytury.
– programy rolno-środowiskowe.
Rolnik może otrzymać pomoc równoważącą utracony dochód w wyniku wyłączenia gruntów spod uprawy, która będzie wypłacana przez 20 lat. Oprócz tych wymienionych instrumentów Polska uzyskała możliwość zastosowania dodatkowych instrumentów uwzględniających specyfikę naszego rolnictwa:
– wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych.
– wsparcie na dostosowanie do standardów UE.
– wspieranie tworzenia grup producentów,
– pomoc techniczna.
Oprócz tego Rolnik uprawiający konopie może starać się o dopłaty unijne dla małych bądź średnich przedsiębiorstw.
W pierwszych trzech latach członkostwa Polska będzie miała możliwość wykorzystania na ww. osiem instrumentów (po odjęciu środków, jakie będą wykorzystane na podwyższenie dopłat bezpośrednich) około 2,9 mld EURO (około 11,5 mld PLN łącznie z dofinansowaniem krajowym – 20% tej sumy). Nie jest wymagany udział środków prywatnych rolników. Otrzymanie wsparcia finansowego wiąże się koniecznością wpisania do rejestru uznanych przetwórców. Zasady wpisu do rejestru określa ustawa z dnia 20 grudnia 2002 roku o organizacji niektórych rynków rolnych.
Okres ustrojowej transformacji zmierzającej do gospodarki rynkowej jest przedziałem czasu, w którym stare zachowania ekonomiczne przedsiębiorstw powoli ustępują wdrażaniu w ich działalność reguł rynkowych. Odbywa się to
z różnym nasileniem w poszczególnych sektorach gospodarki naszego kraju. Generalnie należy stwierdzić, iż szybciej proces ten następuje w branżach o przeważającym udziale małych i średnich przedsiębiorstw. Dotyczy to, zatem przemysłów produkujących na rynek takich jak: lekki, rolno – spożywczy, chemiczny i meblarski czyli przemysłów, w których jedną z głównych ról gra konopia.
Postępujące procesy internacjonalizacji i globalizacji gospodarki wymuszają na przedsiębiorstwach elastyczne dostosowania rynkowe tak, aby mogły one sprzedać swoje produkty na rynku krajowym i zagranicznym. Internacjonalizacja rynków oznacza dla przedsiębiorstw krajowych z jednej strony wzrost szans eksportowych natomiast z drugiej wzrost konkurencji na rynku krajowym ze strony wchodzących na ten rynek produktów i usług zagranicznych. Nasza obecność w Unii Europejskiej wiąże się z potrzebą dostosowania w warunkach wspólnego rynku, co wymaga wzmocnienia konkurencyjności produktów.
Kolejnym bardzo ważnym krokiem do osiągnięcia korzyści z upraw konopi jest obniżenie kosztów produkcji, które można uzyskać między innymi poprzez: wprowadzenie maszyn, urządzeń technicznych, uproszczenie i racjonalizację struktury zasiewów. Aby rozwinąć przemysł konopny w Polsce należy intensyfikować produkcję poprzez wzrost nakładów na hodowlę nowych odmian o dobrej jakości, dostosowanych do mechanizacji procesów produkcji, zautomatyzowanie prac polowych i modyfikację cyklów produkcyjnych. Aby uprawa konopi mogła być konkurencyjna w stosunku do innych gałęzi gospodarki narodowej będzie jeszcze przez wiele lat potrzebować ochronnej polityki państwa.
Wstąpienie do Unii Europejskiej i idące za tym dopłaty zagwarantują szybsze tempo w zakresie wprowadzenia nowych technologii i postępu i poprawi sytuację ekonomiczną rolników hodujących konopie i przy umiejętnym wykorzystaniu powstającego włókna i paździerzy mogą stać się roślinami, które doprowadzą do ukierunkowania produkcji gospodarstw, a co za tym idzie poprawią konkurencyjność produkcji rolniczej. Wprowadzanie alternatywnych rozwiązań na pewno bardzo pomoże w rozwoju tej dziedziny przemysłu jaką jest uprawa konopi.
Z uwagi na aktualny brak praktycznych zastosowań paździerzy Instytut Włókien Naturalnych podjął prace nad wykorzystaniem ich dla celów energetycznych. Wartość energetyczna paździerzy wynosi ok. 18000 KJ/kg (dla porównania drewna ok. 14000 KJ/kg, węgla kamiennego ok. 30000 KJ/kg). Wykorzystanie ich jest bardzo korzystne i to nie tylko ze względów bilansu energetycznego, ale również aspektów ekologicznych i ekonomicznych. Proponowany kierunek wykorzystania energii jest zgodny z wymogami stawianymi jej producentom przez Unię Europejską. W krajach UE wskaźnik wykorzystania wszystkich źródeł energii odnawialnej, to znaczy wiatru, wody, słońca, biomasy oraz energii geotermalnej wynosi 5,4%. W Polsce natomiast wykorzystanie energii odnawialnej stanowi tylko 1,5% wykorzystania całej energii. IWN z powodu tego iż paździerze uznane są jako materiał odpadowy i nie są wykorzystywane na cele energetyczne oraz posiadają niekorzystne cechy rozpoczął próby nad brykietowaniem paździerzy.
Obecnie prowadzone są dalsze badania mające na celu zmniejszenie rozmiarów brykietów, co ułatwi magazynowanie i transport materiału oraz umożliwi automatyzację zasilania kotła i kontrolę temperatury pomieszczeń. Wyżej wymienione brykiety umożliwiają zastosowanie kotłów do dwustopniowego procesu spalania. Technologia ta jak do tej pory nie jest rozpowszechniona w Polsce, mimo że sprawność takiego kotła wynosi 80-85%.
Warto zauważyć, że jest to szczególnie wydajny i ekologiczny proces. Brykiety ze względu na swoje niewielkie rozmiary wytwarzane będą w urządzeniach, których wydajność może wynosić około 1 tony/h i których nakład energetyczny jest stosunkowo niski.
Wdrożenie opracowywanej technologii może pomóc w zwiększeniu zatrudnienia na obszarach wiejskich i przekierunkowaniu produkcji żywnościowej na produkcję roślinną w kierunku pozyskiwania energii z odnawialnych surowców, co jest ważne ze względu na obserwowaną na rynku nadprodukcję żywności. Odbiorcami brykiet zostaną lokalne ciepłownie oraz mieszkańcy, głównie terenów wiejskich. Wpłynie to na poprawę kondycji finansowej gmin, ponieważ pieniądze z zakupu brykiet na cele energetyczne pozostaną w lokalnej jednostce, a nie trafią do zewnętrznych dostawców energii cieplnej i elektrycznej. Zastępując węgiel kamienny, olei opałowy i gaz ziemny odnawialnymi i ekologicznymi źródłami energii, jakimi są paździerze lniane i konopne prowadzimy do znacznego ograniczenia emisji i poprawy bilansu CO2 w atmosferze oraz związków siarki co wpływa korzystnie na cały ekosystem.
Jak wspomniałem już wcześniej włókno konopi z powodzeniem może być wykorzystywane w przemyśle celulozowo-papierniczym i zastępować papierówkę świerkowo-sosnową pozyskiwaną z wyrębu lasów. Aktualnie w Polsce przemysł celulozowy bazuje jeszcze na tradycyjnych metodach pozyskiwania celulozy, które prowadzą do degradacji zasobów leśnych. Wzrastająca świadomość ekologiczna społeczeństwa wynikająca z ochrony środowiska naturalnego w tym lasów, narzuciła poszukiwanie alternatywy dla wykorzystania drewna. Roślinami, które z powodzeniem mogą stanowić taką alternatywę są konopie. Oprócz korzyści ekonomicznych uzyskuje się niewymierne korzyści ekologiczne, ponieważ chroni się w ten sposób lasy. Niestety, główny powód wycinania lasów to papier. Zużycie drewna przy produkcji mebli czy w budownictwie jest dużo mniejsze. Na papier zużywa się rocznie setki milionów ton drewna. Tylko niedzielne wydania gazet i magazynów wymagają ścięcia drzew z jednego, dużego, lasu. Tak, więc dzień w dzień, rok w rok, ubywa nam drzew, a aby je odtworzyć potrzeba kilkudziesięciu, a w przypadku niektórych gatunków – nawet kilkuset lat, a konopie rosną tylko 120 dni.
Dziura ozonowa, pogłębiający się efekt cieplarniany to sprawy, które powinny zaniepokoić wszystkich. To paradoksalne, ale wprowadza się coraz więcej dwutlenku węgla do atmosfery i równocześnie wycina się coraz więcej lasów, które ten dwutlenek węgla mogłyby zamienić z powrotem na tlen. Coraz łagodniejsze zimy, topnienie lodów w okolicach podbiegunowych, zaburzenia pogody, huragany, gwałtowne ulewy, podczas których na ziemię w ciągu dwóch godzin spada więcej deszczu niż normalnie w ciągu miesiąca – to dowody na to, że człowiek naruszył równowagę ekosystemu. Jeszcze jest trochę czasu, aby to naprawić. Ale czy ci, którzy kierują światem, wezmą to pod uwagę?
W ostatnich latach dopracowano się wspólnym wysiłkiem Instytutu Włókien Naturalnych i zakładu „Zamatex” technologii produkcji przędzy mieszankowej lniano-bawełnianej i konopno – bawełnianej systemem bawełniarskim rotorowym w skali przemysłowej. W obecnym etapie rozpoznania i dostępnej kotoniny lnianej i konopnej bawełnopodobnej, wytwarzanej metodą mechaniczną istnieje możliwość produkcji przędzy mieszankowej, przy udziale lnu i konopi w ilości około 50%, o masie liniowej 30-120 tex, z przeznaczeniem do produkcji tkanin, dzianin i skarpet.
Wymienione przędze bawełnopodobne rotorowe z udziałem lnu i konopi oraz wykonywane z niej wyroby produkowane są w skali przemysłowej. Światowe trendy wskazują na duże zainteresowanie wyrobami włókienniczymi z udziałem lnu i konopi w zastosowaniu do zdrowej odzieży, w zdrowym środowisku domowym i środowisku pracy.W wyniku dynamicznego rozwoju przemysłu włókienniczego w XX wieku pojawiło się wiele różnorodnych wyrobów odzieżowych ze znacznym udziałem włókien chemicznych, w szczególności włókien syntetycznych. Włókna te obok wielu zalet o charakterze techniczno – technologicznym i możliwości ich kształtowania w procesie produkcji i łatwości produkcji posiadają jednak tę wadliwość, że nie są degradowalne w cyklu życiowym wyrobu. Według powszechnej opinii włókna naturalne w porównaniu do chemicznych są fizjologicznie korzystniejsze i zdrowsze dla ich użytkowników.
Udział włókien naturalnych w wyrobach włókienniczych w znacznym stopniu przyczynia się do poprawienia ich właściwości użytkowych. Spośród włókien naturalnych szczególnie korzystne ekologiczne i fizjologiczne walory, sprzyjające człowiekowi, posiadają konopie oraz len. Światowe trendy ekologiczne promują wykorzystanie tych roślin w zdrowej odzieży, w środowisku domowym i pracy. W latach 5O-tych prowadzono w szpitalach w Wielkiej Brytanii eksperymenty, w wyniku, których stwierdzono zdecydowanie korzystniejszy wpływ przebywania chorych na prześcieradłach konopnych na zdrowotność
i samopoczucie pacjentów w porównaniu z wyrobami z innych włókien. Wiedza o wszechstronnych walorach użytkowych wyrobów z udziałem konopi jest od wielu lat ugruntowana.
Wyroby konopne znane są z wysokiej higroskopijności, przewiewności. Charakteryzuje je wysokie ciepło sorbcyjne oraz niska zdolność pochłaniania ładunków elektrostatycznych, które gromadzą się na ciele człowieka oraz na noszonej przez niego odzieży w wyniku, czego mogą powstawać ładunki o dużym potencjale. Przeprowadzone w Instytucie Włókien Naturalnych badania wykazały, że wyroby z konopi i przędz mieszankowych bawełnianych z udziałem tych włókien powyżej 30% powoduje w dużym stopniu ograniczenie gromadzenia się ładunków elektrostatycznych na powierzchni odzieży. Stwierdzono również, że tkaniny dzianiny z udziałem konopi dają doskonałą ochronę przed promieniowaniem UV. Potwierdzają to również wyniki badań jednostek naukowo — badawczych m.in. w Japonii, Finlandii i Wielkiej Brytanii. Włókna konopne zawierają, bowiem w 'swoim składzie chemicznym znaczną ilość lignin (3,5% – 5,5%), które są bardzo dobrym naturalnym absorbentem promieni UV. W pracach tych stwierdzono, iż dzianiny, szczególnie konopne, zapewniają skuteczną ochronę przed promieniowaniem ultrafioletowym pod warunkiem, że struktura dzianin jest zwarta, a porowatość minimalna.
Właściwość ta stwarza ogromne możliwości racjonalnego wykorzystania włókna konopnego i mieszanek z jego udziałem, w dobie występowania tzw. „dziur ozonowych” wywołanych zanieczyszczeniami środowiska naturalnego, do produkcji ochronnej odzieży, szczególnie w strefach o dużym nasłonecznieniu.
Specyficzna wielokomórkowa, budowa włókien konopi z uwagi na krystaliczną formę celulozy oraz zawartość chemiceluloz i lignin powoduje, że wyroby z udziałem tych surowców charakteryzują się przyjemnym chłodnym chwytem, zaznaczającym się zwłaszcza w warunkach wysokiej temperatury otoczenia. Szczególnie należy podkreślić niealergiczne właściwości
i zabezpieczenie przed rozwojem bakterii i grzybów (grzybice) co ma istotne znaczenie dla wyrobów tkanych i dzianych, które znajdują się w bezpośrednim kontakcie z ludzkim ciałem (podkoszulki, koszule, bielizna, skarpety, materiały pościelowe np. prześcieradła).
Ostatnio według przeprowadzonych analiz sektora PKD 17.17. Z przez Instytut Ekonomiki Rolnictwa i IWN wynika, iż w najbliższych latach można, liczyć na znaczny wzrost zainteresowania wykorzystaniem włókna konopi do produkcji pulpy celulozowej i papieru oraz materiałów kompozytowych. Wiąże się to przede wszystkim z rosnącą dbałością o ochronę środowiska, w tym ochronę lasów i zwiększenie zużycia surowców łatwo odnawialnych, oraz materiałów ulegających biodegradacji. Uruchomienie wytwórni masy celulozowej z włókna konopi przez Hemp-Pol może spowodować wzrost jego zużycia do 5 000 ton rocznie.
Niższy ciężar właściwy włókien naturalnych wykorzystywanych do produkcji materiałów kompozytowych dla przemysłu motoryzacyjnego pozwala na obniżenie masy pojazdu, co ma bezpośredni wpływ na zmniejszenie zużycia paliwa co również jest bardzo ważnym aspektem ekologicznym.
Uprawa, przerób oraz przemysłowe wykorzystanie tych roślin w dobie nadprodukcji żywności wpłynie na powstanie nowych źródeł dochodów oraz dodatkowych miejsc pracy w rolnictwie.
W IWN przeprowadzono także próby wykorzystania paździerzy konopnych jako podłoża pod uprawę grzybów jadalnych – Pleurotus columbinus.
Instytut ten opracował również linię technologiczną, dzięki której jest możliwe wydobycie włókna ze słomy metodą dekortykacji, bez wcześniejszego dosuszania słomy.
W nowej technologii zastosowano dekortykator umożliwiający przerób surowych łodyg konopnych wyposażony w wstępny zespół doczyszczający. Maszyny te są wysoko wydajne i umożliwiają uzyskanie włókna zieleńcowego o jakości odpowiedniej do produkcji celulozy lub materiałów kompozytowych. Wydzielanie włókna ze słomy konopnej surowej odbywa się z zastosowaniem urządzenia wyposażonego w odpowiednio utwardzone elementy robocze, rozbijające strukturę łodygi. Włókno uzyskane w wyniku przerobu na dekortykatorze wymaga dalszego oczyszczenia z paździerzy. Doczyszczanie to odbywa się przy zastosowaniu oczyszczarki wstępnej, wyposażonej w sita o odpowiednio dobranych oczkach, oraz bęben z palcami, które oddzielają pozostałości drewnika.
Nowa technologia dekortykacji prowadzi do dużego uproszczenia dotychczas stosowanej metody przerobu poprzez ograniczenie energochłonności i pracochłonności procesu ekstrakcji włókna. Zaproponowany przerób słomy lnianej i konopnej w stosunku do tradycyjnej metody produkcyjnej pozwala na eliminację z procesu, pracochłonne, kosztowne i zależne od warunków atmosferycznych procesy naturalnego roszenia oraz dodatkowo jej suszenia przed przerobem (dopuszczalna wilgotność ok. 18%).
Polska Izba Lnu i Konopi otrzymała nagrodę za opracowanie efektywnego systemu dekortykacji włókna konopnego. W chwili obecnej przędzalnie wykorzystują tylko włókno najlepszej jakości charakteryzujące się dużą podzielnością, cienkością oraz wytrzymałością. Surowiec gorszej jakości nie jest wykorzystywany. Instytut Włókien Naturalnych w Poznaniu podjął prace nad możliwością wykorzystania włókien gorszych jakościowo w przemyśle poza tekstylnym do produkcji surowców dla przemysłu celulozowo-papierniczego, materiałów kompozytowych, energetycznego, budowlanego itp. Zastosowanie nowatorskich rozwiązań technologicznych w procesie dekortykacji pozwala na możliwość przerobu ok. 1500 kg/godz. słomy surowej lub roszonej roślin włóknistych. Wykorzystując elementy rozluźniająco – czyszczące maszyn włókienniczych uzyskano możliwość doczyszczenia włókna do poziomu 4-5% zanieczyszczeń. Uzyskane w procesie dekortykacji włókno, dzięki swoim właściwościom posiada postać, która predysponuje je do zastosowań na cele poza tekstylne tj. masy celulozowo-papiernicze, materiały kompozytowe, włókniny itp. Zastosowane rozwiązanie technologiczne pozwala na znaczne obniżenie kosztów produkcji włókna dekortykowanego, a tym samym zwiększa konkurencyjność surowców włóknistych dla różnych gałęzi przemysłu.
W tym przypadku ponownie zaobserwować można, że wzrastająca konkurencyjność na rynku tekstylnym oraz potrzeby jakościowe włókna wymagają stworzenia alternatywnych możliwości zagospodarowania surowców konopi w różnych gałęziach przemysłu.
Kolejnym walorem tym razem ekologicznym konopi jest również korzystne oddziaływanie na środowisko: nie wymagają w zasadzie stosowania środków ochrony roślin, mogą być uprawiane na terenach skażonych przyczyniając się do ich rekultywacji
Nowa technologia otrzymywania papieru ekologicznego opracowana przez IWN jest dużo tańsza niż dotychczas stosowana i technologia ta stała się konkurencyjna wobec produkcji papieru z drewna. Pozwoli to w przyszłości na częściowe a w dalszej przyszłości na całkowite zastąpienie wycinki drzew uprawą konopi.
Warto dodać, że Technologia opracowana przez Instytut Włókien Naturalnych otrzymała srebrny medal podczas Salonu Wynalazczości „Concours- Lepine” w Paryżu, złoty medal na Targach Wynalazczości „EUREKA” w Brukseli, wyróżnienie w konkursie Polski Produkt Przyszłości, nagrodę specjalną Koreańskiego Stowarzyszenia Promocji Wynalazków a także wyróżnienie i puchar Ministra Nauki.
Ze względu na poważny wpływ warunków siedliska na płeć konopi IWN opracował i wprowadził w życie maksymalnie skrócony cykl hodowlany IWN prowadzi badania nad dalszym doskonaleniem procesu roszenia. Szerokie
i efektywne wprowadzenie tego procesu wymaga poszukiwań szeregu rozwiązań z dziedziny mechanizacji zbioru i mikrobiologii procesu roszenia. Niezależnie od technologii klasycznej prowadzić się będzie intensywne badania nad nowymi technologiami wydobycia włókna i dalszego jego przerobu.
fragment pracy inż: „Perspektywy upraw konopi w Polsce” Jakub Gajewski
- Konopie w jednej grupie z heroiną? Analiza kontrowersyjnej klasyfikacji i nasze działania - 26 listopada 2024
- Prośba do obywateli: Zapytajcie kandydatów o depenalizację marihuany! - 26 listopada 2024
- Pismo do Ministerstwa Zdrowia w sprawie ograniczenia teleporad dla pacjentów korzystających z medycznej marihuany - 24 listopada 2024
niska cena ziemi. wez bo jebne